RECENZJA FILMU O YVES SAINT LAURENT

Yves Saint Laurent to jeden z moich ulubionych światowych projektantów. Gdy dowiedziałam się, że do kin wchodzi film opowiadający historię tego geniusza, wiedziałam, że nie mogę przepuścić takiej okazji. To film nie tylko dla miłośników mody. Pokazuje nam historię człowieka nieśmiałego, bardzo utalentowanego, ale przytłoczonego nagłym sukcesem. Myślę, że niewielu z nas, w wieku 21 lat, odnalazłoby się w roli jaką musiał przyjąć Yves. Jednym, niepotrzebnym już kawałkiem materiału, potrafił zmienić wygląd sukienki a inspirację czerpał nawet z dzieł malarskich. Projektował dla wielkiego domu mody, aby w końcu otworzyć coś co będzie tworzył tylko pod swoim nazwiskiem.

Po zaprezentowaniu pierwszej kolekcji, którą stworzył dla Diora- jego sukces stał się faktem. Ludzie ze świata mody i sam Paryż, byli zachwyceni młodzieńcem i jego wizjonerskimi projektami.

Ten pokaz jak się później okazuje, ma ogromny wpływ na życie Yves’a. To właśnie wtedy poznaje miłość swojego życia. To Pierre Berge wspiera go w jego najtrudniejszych momentach. Jest z nim przy każdym pokazie mody (od pierwszej do ostatniej kolekcji), podnosi na duchu, gdy projektant przytłoczony sławą i sukcesem załamuje się i trafia do szpitala. Wyciąga go z kłopotów, które Yves dość często przyciąga do siebie. Jest z nim pomimo, że młody partner wielokrotnie go zdradza.

Biografia ukazana oczami Pierre’a pokazuje jak świat mody był okrutny dla projektanta. Berge przejął na siebie większość obowiązków w firmie i chciał by Yves skupił się wyłącznie na projektowaniu. Pierre starał się odgrodzić go od mediów, problemów w firmie czy nawet od rodziny. Mało brakowałoby, a dostęp do używek i imprez mógł zmarnować wielki talent jaki niewątpliwie miał Saint Laurent. Obecność drugiej osoby, która była zawsze obok, sprawiła, że Yves doświadczył tego czym jest prawdziwa miłość.

Kreacje haute-couture to coś, co koniecznie trzeba zobaczyć. Żałuję jednak, że wątek modowy nie stanowił głównego wątku w filmie, lecz został zepchnięty na dalszy plan. Oglądanie kolekcji na tak wysokim poziomie, to przecież sama przyjemność. Największą jednak przyjemnością było oglądać grę aktorską Pierre’a Nineya, który wcielił się w postać głównego bohatera. Był niesamowicie przekonujący, przez co moja ocena filmu zdecydowanie poszła do góry. Na plus zaliczam również zwrócenie przez scenarzystę i reżysera uwagi na przełomowe dla mody lata i pokazanie jak zmieniały się kroje ubrań w latach 60 i 70.

Bardzo żałuje, że w filmie nie zostały pokazane dalsze losy Saint Laurenta, lecz urwano je w roku 1976, tuż po zaprezentowaniu kolekcji Opera Ballets Russes.

Pomimo tego,film jest obowiązkowy dla miłośników mody, a także dla tych, którzy chcą poznać choć trochę historię światowych projektantów.